Η 2η ομαδική έκθεση Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Πολυγύρου(γράφει η Κατερίνα Νικολάου)

                        Η 2η ομαδική  έκθεση Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Πολυγύρου

Λοιπόν σήμερα αποφάσισα να σας πω μια ιστορία όπως έλεγε ένας αγαπημένος συγγραφέας. Κάποτε σ’έναν μικρό τόπο, μαζεύτηκαν δυο-τρείς άνθρωποι που είχαν ονειρευτεί κάτι πολύ όμορφο και που ήθελαν να το μοιραστούν με όλους τους συντοπίτες τους.

Τα προβλήματα όπως και τα ερωτήματα ήταν πολλά και κλασικά : Θα έχουν κι άλλοι το ίδιο όνειρο, θα σταθούν πλάι μας, θα μας αποδεχτούν... Α! Ξέχασα να σας αναφέρω μια σημαντική λεπτομέρεια αυτοί οι άνθρωποι ήταν καλλιτέχνες και οι καλλιτέχνες είναι συνήθως άτομα ονειροπόλα, αντισυμβατικά και πολλές φορές, ιδιαίτερα στις μικρές κοινωνίες, παρεξηγημένα και περιθωριοποιημένα όπως άλλωστε και αυτά που θέλουν να δώσουν.

Κάποια στιγμή αυτοί οι λίγοι έγιναν περισσότεροι και ο Σύλλογος Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Πολυγύρου έγινε πραγματικότητα. Ο καθένας έβαλε και κάτι λίγο απο την ψυχή του. Μέσα απο την τέχνη βρέθηκε ο διάλογος αλλά και ο αντίλογος. Όλα είναι αποδεκτά αρκεί να μην γίνονται απο δόλο και μικροψυχία ή και απο αδιαφορία.

Και φτάνουμε στο σήμερα, στον Πολύγυρο του 2012 και στην ολοκλήρωση της 2^ης Ομαδικής Έκθεσης Καλλιτεχνών με θέμα αυτήν ακριβώς την ξεχωριστή πόλη. Γιατί ο Πολύγυρος είναι ξεχωριστός. Μέσα απο τα έργα της έκθεσης ο επισκέπτης είδε όλα αυτά τα στοιχεία που τον χαρακτηρίζουν : εικόνες, τοπία, κτίρια, σοκάκια, μνημεία, φύση, αφαιρετικότητα και ποικοιλομορφία έτσι όπως την φαντάστηκαν μερικοί άνθρωποι που ήθελαν να επικοινωνήσουν με άλλους ανθρώπους του τόπου τους.

Θα με ρωτήσετε ίσως αν αυτή η έκθεση είχε επιτυχία κι εγώ θα σας απαντήσω απλά και ειλικρινά Ναι ήταν επιτυχημένη γιατί εκπλήρωσε έναν απο τους πρωταρχικούς στόχους του συλλόγου:  την επαφή με το νέο κοινό, με τους μαθητές των δημοτικών σχολείων Πολυγύρου.

Τα όνειρα ευτυχώς δεν σταμάτησαν να υπάρχουν στα μάτια των παιδιών που με τους δασκάλους τους ξεκίνησαν στο βαρύ χειμώνα να πορευτούν και να ζεστάνουν τις καρδιές μας με τα γέλια, τις φωνές τους, τις πανέξυπνες παρατηρήσεις τους. Κι ενώ θαύμαζαν τα έργα και ασκούσαν κριτική, ρουφούσαν τη γνώση και ονειρεύονταν πώς και αυτά θα εκθέσουν τα δικά τους έργα στην Εικαστική Έκθεση Μαθητών των Δημοτικών Σχολείων Πολυγύρου που θα ξεκινήσει τον Μάρτιο στη στέγη του Συλλόγου (κτίριο Φιλαρμονικής – Προσκόπων).

Θα ήταν πραγματική αγνωμοσύνη αν δεν ευχαριστούσαμε τα μέλη του συλλόγου που διέθεσαν το χρόνο τους στη λειτουργία της έκθεσης  και στην ξενάγηση των μικρών μας φίλων: τον Στέλιο Σταύρου, τον Παναγιώτη Κοντζίδη, την Κατερίνα Νικολάου, την Κρίστα Μαυροπούλου, την Μελίση Βασιλική, τον Μπάμπη Τάσιο, την Άννα Τοπάλη, τον Γιώργο Αρσένη και τον Δημήτρη Λιάμπα.

Ιδιαίτερα τους φίλους του συλλόγου : την Θεανώ Βασιλειάδου εκπαιδευτικό, που ανέλαβε την οργάνωση των επισκέψεων, τον αρχιτέκτονα Γιάννη Αικατερινάρη και την εκπαιδευτικό Αννα Κώστογλου, που μαγνήτισαν το ενδιαφέρον των παιδιών με τον δικό τους μοναδικό τρόπο να μιλούν για την τέχνη, τον Διευθυντή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Χαλκιδικής  και φυσικά τους διευθυντές των δημοτικών σχολείων και τους δασκάλους χωρίς τη βοήθεια των οποίων τα παιδιά δεν θα ζούσαν αυτή την εμπειρία.